เถอะ..จะไม่ห้าม..ความคิดถึง

ฉันไม่ห้ามให้เธอหยุดเพ้อถึง

อยากให้นั่งคะนึงตรึงใจเกี่ยว

คนคิดถึงนั้นดีมากมากเทียว

ใครจะเหนี่ยวคอห้าม เชิญ ตามใจ

เพราะฉันรู้เธอดื้อ ยึดถือรัก

มิข้องแวะกลัวอกหักกับรักใหม่

แต่ทรวงหนึ่งอกนั้นก็ฝันไกล

อยากอยู่ใกล้คนงามที่ตามรอ

ด้วยลมปากหวานหูฟังดูชื่น

กับความรักดาษดื่นระรื่นหนอ

ไม่มีวันลืมกันมั่นพะนอ

เธอบอกจะไม่ท้อขอตามดู

แล้ววันนี้ใยบอกไกลเกินหวัง

ทุกสิ่งยังห่างไป หรือใจไม่สู้

ความรักซึ้งตรึงตาพาชื่นชู

ไม่มีอยู่ในใจที่ไหวเอน

ฉันก็อยู่ของฉันวันว่างว่าง

มั่นเพียรหยิบรูปวางอย่างหลบเร้น

คนของใจไม่มาหาทุกเย็น

คงจะเห็นว่ารัก ทำหนักทรวง

ฉันก็รู้ จึงอยู่อย่าง คนเจียมตัว

ไม่กล้าไปยิ้มหัวกลัวเขาหวง

แต่ตอนนี้ฉันล้ากับหน้าลวง

ที่ส่งรักมาหน่วง..รั้งดวงใจ...ฯ

© พลอยตะวัน แพรอักษร
 21/12/57