ทอดสายตาเหม่อมองท้องถนน
ผองผู้คนคลาคล่ำย่ำเท้าผ่าน
หลบสายฝนลมหนาวร้าวดวงมาน
ฟังเพลงรักซาบซ่านหวานละออ
บอกมาหน่อยเธอจ๋าว่าอยู่ไหน
คนที่ฉันมีใจเฝ้าจดจ่อ
อยากเล่นหัวยั่วเย้าพะเน้าพะนอ
ช่วยบอกทีเถิดหนอ แค่ขออิง
เพียงใจแอบซุกซ่อนขอพรพระ
พยายามที่จะคว้าทุกสิ่ง
บางสิ่งอาจมิใช่นัยความจริง
ปล่อยดวงใจหยุดนิ่งอิงมายา
บนถนนคนย่ำน้ำครำขัง
หูก็ฟังหัวใจไหวแปลบปร่า
ฉันอยากรู้ตลอดกาลของเวลา
จะพบคนที่ว่ามาร่วมเรือน
เปิดหัวใจให้ฉันนั้นเข้าใกล้
เปิดดวงจิตอ่อนไหวได้เป็นเพื่อน
ส่งมือเธอให้ฉันอย่าผันเบือน
อย่ากลบเกลื่อนความนัยไขให้ฟัง
บอกสักคำว่ารักสลักมั่น
ทั้งตอนนี้และก่อนนั้นฝันด้วยหวัง
เธอรักจริงแค่ไหนในภวังค์
ฉันนี้ยังอยากเคียงเพียงแต่เธอ
จะมีไหมรักที่เป็นนิรันดร์
เหมือนดาราคู่จันทร์มั่นเสมอ
วันที่สองใจฝันปันปรนเปรอ
เพราะต่างก็เสนอรักเพ้อครวญ
ฉันไม่ได้ฝันเกินเพลินรสถ้อย
หยิบคำหวานเรียงร้อยสร้อยไห้หวน
ใส่ความรักมากมายหมายเชิญชวน
บวกไออวลห่วงใยฝากใจปอง
ชายเชิงเขาลูกใหญ่ทุ่งไพรกว้าง
แสงจันทร์นวลกระจ่างลอดหว่างช่อง
ปรารถนาใครหนึ่งซึ่งเคลียครอง
ฟังฉันร้องเพลงกล่อมอ้อมใจกัน
ฉันหลบฝนหลบหนาว จวบราวค่ำ
ด้วยดวงใจดื่มด่ำฉ่ำด้วยฝัน
ไร้คำเอ่ยเอื้อนย้ำถ้อยจำนรรจ์
คือคำรักยืนยันมิผันแปร...ฯ
© พลอยตะวัน แพรอักษร
10 กุมพาพันธ์ 2558
10 กุมพาพันธ์ 2558
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น