/เฝ้าเวียนแวะและดูอยู่ห่างห่าง
กับคนที่มาสร้างทางให้ฝัน
หลงคิดไกลใจเพ้อเหม่อรำพัน
อยากเคียงข้างทุกวันจากนั้นมา
/ถึงเขามีคู่ครองที่ปองมั่น
ก็ไม่ใช่ว่าฉันนั้นจะล้า
ไม่เคยเรียกร้องเธอจ้องตา
เสน่หาละเมอจนเพ้อตรม
/แค่ฉันหลงรักเขาตอนเหงาจิต
แล้วมันผิดมากหรือไรใจยากข่ม
ฉันใช้สิทธิ์สร้างสวรรค์กลั่นอารมณ์
มันก็ปมของใจฉันเธอหวั่นใย
/การแอบรักแอบมองปองเคียงคู่
ฉันก็รู้ทุกนาทีหนีไม่ได้
ห้ามความรักเขาห้ามกันอย่างไร
มันเจ็บปวดเจียนตาย...จนกายยอม
/ยิ่งบอกอย่าพายิ่งยุใจบุหนอง
น้ำตานองก็ช่างทางหวานหอม
หยุดไม่ได้ทนไม่ไหวใคร่ตรมตรอม
ดุจเหล็กหลอมร้อนรุ่ม..รอสุมทรวง..ฯ
แพรอักษร
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น