ใต้นภาดาราหายแพรวพรายหม่น
คิดถึงคนที่ห่างไกลใจเงียบเหงา
คำว่ารักถักสายใยในใจเรา
กับคืนเหงาเงาความรักที่ปักทรวง
นั่งขีดเขียนความในใจให้คลายโศก
ไปตามโลกรอบข้างในบางช่วง
กับความฝันที่สวยงามโลกลามลวง
อยากตักตวงความหวานซ่านอุรา
คือความฝันคือบัญชรความอ่อนไหว
คือสายใยหอมหวลรัญจวนหา
คือความรักสลักไว้ในดวงตา
คือคุณค่าเหลือล้นคนของใจ
สายใยยาวราวฝันผูกพันนัก
แค่ได้รักได้ห่วงหาอุราไหว
ใจรำพันกลั่นถ้อยร้อยรึงใจ
คือความนัยจรดจารหวานละออ
ขอแค่รักงดงามตามที่ฝัน
รักผูกพันสิ่งอื่นไม่ฝืนขอ
ไร้โอกาสขาดสิทธิ์ยังคิดรอ
เพียงเพ้อพอสุขใจกับสายลม
ขอคนดีคนนั้นเฝ้าฝันหา
มิคิดกล้ามีรักอื่นหวั่นขื่นขม
ขอรักเดียวเกี่ยวไว้ในอารมณ์
จะทุกข์ขมจมเก็บนิ่งเจ็บใจ.
แพรอักษร ๒๑ /๐๙ ๕๖
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น