*ก่อนแม่ท้องต้องทุกข์มิสุขนัก
แต่ด้วยรักลูกน้อยคอยห่วงหวง
ร้องโอ๊ก อ๊ากอยากเปรี้ยวเสียวแสบดวง
ทั้งมะม่วง ทุเรียน แวะเวียนกิน
*พอครบครรภ์ดันคลอดลอดมายาก
แสนลำบากก็พร้อมยอมทั้งสิ้น
อยากเห็นเจ้าเฝ้ารอพ้อดวงจินต์
ใคร่ถวิลเนิ่นนานที่ผ่านมา
*เฝ้าแกะคำนำใส่ในสำนึก
ทั้งรำลึกถึงคุณแม่แกบ่นว่า
โอ้ลูกเอ๋ยลูกรักหักใจลา
ถ้าสิ่งใดไม่ได้มาก็อย่าพาล
*สองมือแม่แห่กล่อมพร้อมคำสอน
ดุจเหมือนพรพรหมให้ใจไม่ด้าน
ทั้งหยดเหงื่อเจือใส่มาในกานท์
ทุกวันวารยิ้มรับประทับทรวง..ฯ
แพรอักษร 11/08/57
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น