/ฉันจะเก็บรักไว้ใต้แผ่นฟ้า
เหนือขอบใจของเวลาดุจว่าแก้ว
จะกอบเก็บรักใสให้วาวแวว
ทั้งหวานแหว๋วมีเสมอให้เธอชม
/ต่อแต่นี้ลืมสิ้นที่หมิ่นหม่น
พร้อมอดทนก้าวข้ามความขื่นขม
ไม่ต้องทนกลืนกล้ำช้ำระทม
ไล่ตรอมตรมให้ห่างอย่างสุขใจ
/ขอขอบคุณเพื่อนพ้องพี่น้องรัก
เรื่องอกหักมักมาพาหวั่นไหว
จนสมองล้าอ่อนกร่อนลงไป
เหตุไฉนใยต้องทุกข์สุขไม่เจอ
/อยากลาทีลาลับไม่กลับหา
เก็บเวลาของใจไม่ให้เผลอ
กอบความสุขมาครองจองแทนเธอ
ไม่อยากเพ้ออีกแล้วแห้วหัวใจฯ
แพรอักษร 21 ธ.ค.2556
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น