/หนาวลมห่มเมฆขาวพราวไออุ่น
หนาวละมุนกรุ่นกลิ่นฟางข้าวหอม
หนาวน้ำค้างพร่างพรมร่มพะยอม
หนาวดาวล้อมพร้อมพรักใจรักเดือน
/หนาวน้ำค้างช่วงยาวกายหนาวเหน็บ
ทุกข์ที่เก็บเกาะใจไม่คล้อยเคลื่อน
ทางมืดมิดไร้แสงแต่งคอยเยือน
ทุกย่างก้าวลอยเลื่อนเป็นเพื่อนไป
/อยากเก็บดาวคว้าจันทร์ตะวันฉาย
เก็บเรียวรุ้งพรรณรายสายน้ำใส
มอบความรักหวังดีล้นปรี่ใจ
ฝากผีเสื้อดอกไม้มอบให้เธอ
/จะเก็บแก้วร้าวร่วงทุกช่วงก้าว
ระยะทางยืดยาวเคยพลั้งเผลอ
วันข้างหน้าแสนไกลหากได้เจอ
หวังเสมอหนาวหัวใจได้เบาบาง
/ยามลมหนาวโบยเมฆใครเสกเป่า
ใครใจเจ็บจนร้าวทุกคราวบ้าง
เมื่อหนาวลมห่มผ้าใครไม่จาง
ต้องก่อไฟผิงข้างทางโรงนา
/เคยมองจันทร์เดือนเด่นเราเห็นอยู่
ใจคิดถึงยอดชู้อยากดูหน้า
เวลาจันทร์เคลื่อนคล้อยลอยใกล้มา
ส่งสายตาหวานซี้งผ่านถึงทรวง../
พลอยตะวัน แพรอักษร
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น