/จากบ้านมาก็นาน..พานคิดถึง
หอมเจ้าเอยแสนซึ้ง..คำนึงถิ่น
อยากกลับไปแนบร่างบนลานดิน
หอมชื่นกลิ่นรวงข้าว..เคล้าทุ่งนา
/คอยรำพึงคิดถึงอยู่เสมอ
ทั้งพร่ำเพ้อทุกยาม..ตามห่วงหา
พระอาทิตย์อัสดง..เข้าพงคา
ไม่อยากกล่าวล่ำลามาจากเธอ
/ไม่อยากเห็นความหมองหม่นบนใบหน้า
ที่คืบคลานผ่านตา.มาเสนอ
คืนเหน็บหนาวมาเยือน..เคลื่อนมาเจอ
ใช่จะเผลอสักนาที..ที่ห่างไกล
/ยังส่งความคิดถึงให้ไม่สร่าง
อยู่เคียงข้างอยู่เสมอไม่ไปไหน
จะคอยเธอมาเคียงฟังเสียงใจ
อาทิตย์ใกล้ตกขอบ..ปลอบทุกครา
/จะกี่ร้อน กี่หนาว กี่ร้าวราน
ไม่สะท้านอย่างเก่าเท่าเห็นหน้า
เดินไปบนเส้นทาง.อย่างผ่านมา
จะอดทนฟันฝ่าล่าฝันเคียง
/เมื่อวันพรุ่งรุ้งรางทอสร้างสี
จะแบกความทุกข์ที่มี..ไม่หลบเลี่ยง
ขุดหลุมฝังให้มิด..ปิดสำเนียง
กลบให้สิ้นกล่องเสียงจำเรียงทรวง
/ไม่ต้องการสัญญาพาใจขลุก
เดี๋ยวจะทุกข์ขื่นขมระทมห้วง
มีชายคารื่นรมย์พรมแดดวง
ผ่านคืนค่ำอีกช่วง .ก่อนร่วงแรม
/ใจผุพังทรุดโทรม ทุกข์โถมใส่
จะกลับไปบำรุงมุงให้แจ่ม
แล้วเอาไม้สีหวานบานตอกแซม
ให้ผลิแย้มแต้มทรวงห่วงคนไกล...ฯ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น