แม้จะสิ้นวิญญาณอีกกี่ครั้ง
ฉันก็ยังรักเธอเหมือนเมื่อก่อน
หรือจะสิ้นดวงจันทร์ตามคอยวอน
ไม่เป็นไรรออ้อนกลอนเสนอ
ต่อให้ฟ้ามืดไปใช่จะล้า
ขอให้มีสายตาหว่านตอนเพ้อ
คิดถึงกันทุกที่ไม่หนีเธอ
ไม่ได้เจอเผลอส่งยิ้มก็ยินดี
ไม่เหมาะสมไม่แคร์แก่อะไร
ขอแค่เธอมีใจไม่หลบลี้
ถึงว่าฉันรักข้างเดียวก็เข้าที
ไม่สนใครว่ามานี่..พี่อย่ากลัว
ต่อให้โลกนี้แหลกแตกตรงหน้า
กี่สิบครั้งก็ยังมาหากันทั่ว
ให้จบสิ้นวิญญาณกายพันพัว
ทางสลัวมัวพลบรอพบกัน
ไม่ได้ชิดขอแค่แลคอยชม
ไม่ได้สมไม่ต้องมานั้นอย่าฝัน
ไม่ได้หรอกบอกไว้อย่ามาขั้น
ชาตินี้พ้นชาติหน้าหัน..ฉันจะคอย.....อิอิ
แพรอักษร ๒๖/๐๒/๕๖
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น