/ผ่านมาจึงได้ยินเขาสิ้นชอบ
อยากจะเข้าไปปลอบตอบเสียงหนัก
แต่จนใจในคำที่ย้ำนัก
เพิ่งประจักษ์เขาบอกรักหลอกลวง
/ยังจำได้หรือเปล่าเล่าตอนแรก
ใครเที่ยวแจกความหวังพลั้งเป็นช่วง
ความทรงจำก่อนเก่าเฝ้าติดทรวง
ยังเคยห่วงเสมอเผลอทุกที
/จนความรักทักทายมิหายห่าง
ไม่ได้จางรางเลือนแม้เคลื่อนที่
จะลืมกันหรือไงคนใจดี
พูดอย่างนี้ หมายเมินเดินห่างไป
/แล้วมาบอกมีมีด รอกรีดอก
จนสะทกสะท้านเกินทานไหว
หวาดผวาจริงพ่อพ้อแต่ไกล
ใครนะใครชวนตัดสายสัมพันธ์
/ไม่ได้หลบหนีเลยเคยเห็นหน้า
ยังเวียนว่ายกายหาล่าท้าฝัน
ฝากกระซิบวอนลมออกชมจันทร์
แต่พี่เบือนหนีกันไม่ผันมอง
/ไม่ได้โกรธเคืองหรอกบอกเอาไว้
หากวันใดพี่ตรมระทมหมอง
จะรีบมาให้ทันหวาดหวั่นครอง
ปลดทุกข์คล้องสุขเสริมเติมพลัง
/สายลมไหวใจหวิวเป็นริ้วคลื่น
อยากมายืนเคียงข้างสร้างรอยหวัง
กล่อมเพลงล้อมอ้อมรักจากภวังค์
ไล่ทุกขังฝังกลบ ลบเลือนราง
/ได้โปรดจงรับรู้เถิด..ที่รัก
ใจสมัครอยู่เคียงแต่เสียงห่าง
เพราะมีงานประจำทำอีกทาง
มิได้ร้างอย่างเห็นเช่นคนลวง
แพรอักษร ๑๖/๑๐/๕๖
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น