ที่มาของกลอนชุดนี้
http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=1000kom&month=10-2013&group=42&date=05&gblog=7
/มารู้ใจไม่เหลือเมื่อสายแล้ว
โอ้..!ขวัญแก้วสิ้นชีพตักษัย
เจียนจะขาดแล้วหนาโดนคร่าใจ
นั่งร่ำไห้คิดถึง..ยอดขวัญตา
/สองวันก่อนจะจากพรากน้ำเสียง
ยังนึกเรียงคำกล่าวคราวเจอหน้า
ไม่ทำให้พี่โกรธจนระอา
ที่เคยบ่นก่อนลาจากมาไกล
/มีเรื่องทุกข์ร้อนเร่าเล่ากันบ้าง
หรือเหินห่างยากย้อนกลัวอ่อนไหว
ร้างแล้วรักล้นทรวงเคยหน่วงใจ
จนมาทิ้งน้องไกลทำไมกัน
/ไม่รู้หรืออย่างไรว่าใคร่พบ
อยากจะสบตาต่อพ่อยอดขวัญ…
ไม่ได้อยากมาจ้องแค่ปล่องควัน…
จนกายสั่นหวั่นก้มจะล้มลง
/เพราะโดนพิษกุหลาบเขาทาบไว้
จนเลือดนองดวงใจที่ไปหลง
ให้บอบช้ำเหมือนทำเขาปลิดปลง
ชีพดับลงด้วยรักที่ปักทรวง
/ดั่งดวงใจโดนกรีดด้วยมีดแหลม
ในคืนแรมไร้เงาเขาที่ห่วง
ไม่มีคนของใจมาไล่ทวง
รักที่หวงเหมือนก่อนตอนเราเคียง
/มองกุหลาบกลีบหล่นบนเรือนรัก
ที่เคยนำมาปักตอนพักเที่ยง
หนามกุหลาบตำมือที่ถือเรียง
พี่ส่งเสียงเอ็ดอึงตาขึงมอง
/คิดขึ้นมาพาใจให้ทดท้อ
น้ำตาคลอหยดไหลใจเศร้าหมอง
แผลอดีตกรีดใจเมื่อไตร่ตรอง
มิอาจร้องเรียกกลับเมื่อลับกาย
/เกิดรอยแผลเพราะโดนหนามตำไปทั่ว
อกและใจเต้นระรัวกลัวไม่หาย
นั่งหลบมุมร้องร่ำช้ำไม่วาย
อยู่เดียวดายจนสายไม่คลายคืน
/ยังไม่ทันจะง้อขอพ้นผิด
ไม่คอยกันสักนิดพาจิตฝืน
ด่วนลากันไม่ทันให้หยัดยืน
ดึงดวงใจรอชื่น..ขื่นระงม
แพรอักษร ๑๐/๑๐/๕๖
ขอบพระคุณพี่พันคมมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น