ฉันเข้าใจในรักพี่ถักส่ง
นำวางตรงหน้าฉันวันแสนเศร้า
ต่อจากนี้สิ้นหวังจะยั้งเงา
หรืออย่างไรกันเล่าให้กล่าวมา
ใครจะลืมความหลังที่พลั้งฝาก
ใครกันที่มาพรากจากใบหน้า
ใครกันหรือที่ลืมคำสัญญา
ใครกันที่ไม่มาหาสักที
คำที่ฝากสายลมมาห่มให้
รับรู้ทั้งดวงใจใครคนนี้
งั้นต่อไปรักเราไร้ราคี
จะไม่หันหน้าหนีพี่อีกเลย
กลับมารับความรักที่ถักส่ง
ความมั่นคงจากใครใคร่เฉลย
นานแล้วนะไม่บอกกันเหมือนเคย
กว่าจะเอ่ยเกือบจะพรากจากแล้วใจ
ต่อไปนี้อย่าหม่นจนหมองจิต
อย่าได้คิดอื่นใดให้หวั่นไหว
เชื่อมั่นในความรักที่ถักไกว
ตราบนานเดือนเคลื่อนไหลใช่จะจาง
แพรอักษร
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น