ทุกเวลา ใจเหม่อ เพ้อถึงกัน
จิตไหวหวั่น ค่ำเช้า เฝ้าห่วงหา
ในกมล บ่นพร่ำ ย้ำทุกครา
วันคืนเก่า ไม่มา เจอหน้าเลย
มีคำพูด อีกมาก อยากบอกกล่าว
ทั้งเรื่องราว ความฝัน ปั้นเฉลย
วันเดือนผ่าน กับบางสิ่ง นั้นไม่เคย
ที่จะเผย เอ่ยออก บอกให้ฟัง
มาวันนี้ คนดี น้องนี้ “รัก”
โปรดประจักษ์ เถิดพ่อ ขอสักครั้ง
สิ่งเหล่านี้ เก็บเอาไว้ อย่างระวัง
สุดจะยั้ง ต้องพรั่งพรู กู่ตะโกน
ได้ยินไหม เธอจ๋า ว่าฉันรัก
ดวงใจภักติ คำนึง ถึงก่อนโน้น
ส่งมาไว้ ใกล้เธอ แต่โดนโดน
ความอ่อนโยน ก็แนบ แอบใส่มา..../
Pear ask-shorn
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น