๑.เพราะเพราะเราเฝ้าเคล้าเหงาจิต
เคยเคยคิดถึงซึ่งหนึ่งในนั้น
สร้างสร้างหวังทั้งหมดจดทุกวัน
จนจนหวั่นพลั่นพรึงถึงในใจ
๒.ไม่อาจขอขอเลยเผยสักนิด
คนไร้สิทธิ์สิทธิ์รู้ดูอ่อนไหว
ชีวิตคนคนนั้นอาจผันไกล
ทุกข์เกินใฝ่ใฝ่ปองคล้องยามครวญ
๓.ไฟไม่หมด ไม่หมดไฟ ใจเราสู้
เฝ้าเรียนรู้ รู้เรียนเฝ้า เข้าในสวน
ไม่ร่ำร้อง ร้องร่ำไม่ ใช่เชิญชวน
จนจวนไหม้ ไหม้จวนจน คนไม่แคร์
๔.มอบรักให้ ให้กับเธอ เธอคนนี้
ทั้งหวังดี ดีเหลือเกิน เกินสุดแท้
แม้เธอเมิน เมินไม่มอง มองตาแล
สุดจะแก้ แก้ระหว่าง ระหว่างใจ
๕.ให้จริงแน่หรือคำย้ำมาฝาก
ว่าไม่พรากจากกันวันไหนไหน
จะกี่ปีกี่เดือนเลื่อนลาไกล
พี่ไม่หายกายไปให้ครางครวญ
๖.น้องรู้ ใช่ท้อต่อไป น้องรู้
ให้หวน อยู่ดูด้วยกัน ให้หวน
รัญจวน ร่ำค่ำลงแล้ว รัญจวน
นำกลอน ทวนป่วนคำลำ นำกลอน
pear ask-shorn
๒๕/๐๑/๕๖
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น