~* สุสานคนช้ำ *~

/เมื่อครั้งวันที่เรานั้นแยกทาง
เธอนำเหตุผลอ้างวางไว้ให้
เป็นข้อความของคนคิดจากไป
ต้องพยายามฝืนใจทนรับฟัง

/แม้ในทรวงเร่าร้อนตะกอนขุ่น
หัวใจที่เคยอุ่นวุ่นไร้หวัง
ชีวิตแหลกแตกหักรักพ่ายพัง
จ่อมจมกับความหลังหลอนทั้งคืน

/เตียงนอนคู่ หมอนข้างวางที่เก่า
ภาพความงามสองเราเฝ้าหยิบยื่น
ทุกซอกหลืบหัวใจให้กล้ำกลืน
แสนขมขื่นหนาวเหน็บเก็บภาพเธอ

/ยากจะตัดให้ขาดสวาทหวาน
ด้วยวิมานร่วมสร้างร่างเสนอ
เหลือน้ำหอมเจือจางห่างกายเธอ
ลมหายใจยังเพ้อเสมอมา

/นับจากวันที่เราเดินแยกทาง
ชีวิตมืดตอนย่างช่างเหนื่อยล้า
ขอฝังกลบสุสานใจใคร่บอกลา
ชาตินี้และชาติหน้าอย่าพบพาน..ฯ

แพรอักษร  ๑๗/๑๑/๕๖