~*สายลมรัก*~

/มองลมโบกพลิ้วไหวใจเหน็บหนาว
พัดแผ่วผ่าวเหมือนคราวผู้บ่าวอ้อน
ก่อนเคยเคียงคู่มั่นหมั่นอาทร
ทั้งคอยผ่อนร้อน-เย็นเป็นประจำ

/แม้วันเคลื่อนเดือนคล้อยไม่ลอยใกล้
สองเราสัญญาใจใช่ต้องย้ำ
ผูกสมัครรักใคร่ไม่เปลี่ยนคำ
ขอดื่มด่ำแสงจันทร์กลั่นสำเนียง

/จะมั่นคงซื่อตรงในดงรัก
ทุกข์-สุขจักแบ่งเบาเราไม่เลี่ยง
ยามคืนหนาวก่อไฟให้พอเพียง
นอนฟังเสียงฟืนปะทุกันจุใจ

/ช่วงเดินทางรอนแรมฟ้าแย้มทุ่ง
เกี่ยวสายรุ้งกรวดดินกลิ่นดอกไม้
คอยต่อรักสานพจน์รดสายใย
ตอนก้าวเดินทางไกลใคร่ปลอบโยน

/ด้วยเพียงหวังจะพ้นทนยิ้มชื่น
ไม่ต้องขื่นกับชีวิตติดหัวโขน
พาดวงใจลอยล่องจากคลองโคลน
ลาทางโน้นมาทางนี้หนีระทม


/มองน้ำค้างหล่นพราวขาวเม็ดใส
คิดถึงเธอตอนไปให้ขื่นขม
หากห่างกายใจผูกพันมั่นภิรมย์
ขอปะพรมอุ่นไอส่งให้กัน

/อยากวิงวอนสายลมช่วยห่มรัก
ทั้งปกปักใจเธออย่าเผลอหวั่น
จนตราบชีพสลายหมายนิรันดร์
ร้อยความฝันร่วมครองท่องดวงดาวฯ

แพรอักษร