/ในโลกฝันแสนงามยามดื่นดึก
พานจะนึกถึงอกอุ่นเคยหนุนผิง
ยามเพลงหวานลอยล่องทำนองอิง
หลับตานิ่งพิงหลังทุกครั้งมา
/อยากจะฝากสายลมให้โหมซัด
เมื่อไกวกวัดช่วยกล่าวเรื่องราวฟ้า
ฉันจะหอบดอกฝันอีกครั้นครา
ตระเตรียมมาให้เธอเพ้อรัญจวน
/นั่งรำพึงคิดถึงคนไกลหน้า
เสน่หาไม่เลือนดุจเดือนผวน
ทุกคืนค่ำเย้าหยอกม่านหมอกครวญ
ความอบอวลทวนลมอารมณ์ดี
/ฝากสายลมพัดโบยโรยยามหนาว
กลิ่นรวงข้าวลอมฟางไม่ห่างนี่
คิดถึงหน้าหยาบกร้านนานเจอที
ดวงฤดีซาบซ่าน..หวานจนอาย
/จะจำได้หรือเปล่าเล่าตอนนั้น
ที่บอกมั่นสัญญาหรือว่าหาย
ทุกคำโยงผูกพันกันมิคลาย
มากความหมายเชื่อไหมไม่เคยจาง
/เห็นเดือนส่องผ่องผุดสุดขอบฟ้า
ดื่นดึกมาไร้เงาเขาเคียงข้าง
มีแต่ลมโบยไหวตามไหล่ทาง
ไม่เคยห่างดั่งเงาเฝ้าคอยเคียง
/นั่งวอนลมโบกผ่านจากน่านโน้น
ที่ไกลโพ้นฝั่งฟากฝากเป็นเสียง
คำออดอ้อนป้อนให้มาวางเรียง
เป็นสำเนียง..เกี่ยวคล้องผูกห้องใจ..ฯ
แพรอักษร ๑๐/๑๑/๕๖
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น