ที่มาของกลอนสำนวนนี้ค่ะ ขอบพระคุณพี่ดาว อาชาไนย มา ณ ที่นี้ด้วยนะคะhttps://www.facebook.com/photo.php?fbid=604943249563947&set=a.586233644768241.1073741828.586159148109024&type=1&theater
๐๐ ความรักสีดำ ๐๐
สิ่งได้รับอบอุ่นยังกรุ่นหอม
รักยินยอมยามขอเธอก็ให้
จงถนอมออมรักสลักใจ
หากมีใครขอย้ำหวังซ้ำรอย
โปรดสงวนอย่างสนองคำร้องขอ
เก็บหวานรอเวลาอย่าเหงาหงอย
จะมาชื่นคืนฝนหล่นปรอยปรอย
กอดน้องน้อยยามพบได้สบตา
เธอจะอ้อนกับใครไม่อยากรู้
เธอควงคู่กับใครไม่เคยว่า
เธอแอบฝันกับใครไม่นำพา
เธอสัญญากับใคร...ขอให้คิด
เธอปันรักปันใจแก่ใครบ้าง
ฉันปล่อยวางเสมอ...เธอมีสิทธิ์
ก็ต้องขมขื่นบ้าง...ช่างชีวิต
จะคอยปิดหูให้ไร้เสียงอึง
ไม่รับฟังสิ่งใดไหนทั้งสิ้น
ไม่อยากยินเพราะไร้ใครห่วงถึง
แต่รักหวานซ่านซ่ายังตราตรึง
เธอเป็นหนึ่งล้ำค่าเกินกว่าใคร
อ้อมแขนของความรักคอยทักถาม
ใจคอยห้ามพะวงอย่าสงสัย
ฉันมีเธอเพียงตัวขาดหัวใจ
รักอย่างไรก็เห็นเป็นสีดำ
ดาว อาชาไนย
ขอบคุณภาพสวยๆ จากอินเตอร์เน๊ต
๐๐๐รักทำพิษ๐๐๐
/ทำไมคิดเป็นอื่นแล้วยื่นให้
มาส่งฝากก่อนไปใจแสนช้ำ
ทำไมบอกรักลวงบ่วงสีดำ
มีอะไรคอยค้ำว่าช้ำทรวง
/ไหนบอกรักยังอุ่นกรุ่นไอหอม
บอกว่าพร้อมยอมรับกับความหวง
เห็นถนอมออมใจไม่เคยทวง
ยังเป็นห่วงทุกคราวโน้มน้าวดี
/ไม่จริงจังวาจาเหมือนมาขอ
บอกกันว่าอย่าท้อรอเจอพี่
จะรีบกลับคอยพรอดปลอดฝนปี
ให้เรานี้เตรียมพบรอสบตา
/ไม่เคยไปออดอ้อนกลอนหวานหวาน
ไม่เคยไปไกลบ้านนานอย่างว่า
ไม่เคยฝันเกี่ยวใครไร้เวลา
ไม่เคยไปสัญญา...จนน่าคิด
/โปรดมอบสิ่งที่ดีมีให้บ้าง
อย่าหักร้างด้วยคำจนช้ำจิต
กล่าวหาอยู่เสมอ..เธองูพิษ
ก่อนลิขิตขีดเส้น..ตามเค้นคอ
/ไม่ต้องมาครวญคร่ำยังจำได้
ตอนผลักไสไม่แคร์แม้ฉันง้อ
จบแล้วรักต้องลาน้ำตาคลอ
ที่เสริมก่อทุกปีเดี๋ยวนี้กลาย...ฯ
แพรอักษร ๓๐/๑๐/๕๖
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น