~* อีกหน่อยเธอคงเข้าใจ..*~

๐.เพราะว่าไม่เคยมีทางที่สุข
เจอแต่ทุกข์ซุกแอบแถบช่วงนี้
กับความขื่นขมทรวงช่วงเคยดี
เมื่อวันที่พี่มาไกลใจที่วาง

๐.อาจจะดูเหมือนว่าน้องใจร้าย
เคยมั่นหมายดูแลแคร์ไม่ห่าง
มันคงจะเป็นความฝันที่จืดจาง
เมื่อรักทิ้งใจร้างระหว่างเรา

๐ อาจจะดูว่าเหมือนเราไม่แคร์
คิดเพียงแต่เมื่อรักมักจะเศร้า
ปล่อยใจเคว้งลอยคว้างร้างเลือนเงา
ให้กับความว่างเปล่าอย่างเหงาใจ

๐ น้องจะบอกสักครั้งฟังนะพี่
ว่าทุกทีแคร์และห่วงช่วงที่ใกล้
อยากบอกเหตุทั้งหมดของหัวใจ
แต่พี่ไม่เคยฟังยังเมินกัน


๐ นี่คือความเป็นจริงแสนปวดร้าว
กับเรื่องเศร้ารักเคล้าร้าวจากฝัน
และเป็นอีกเหตุผลที่สำคัญ
คือ..น้องมั่นรักนั้นปันอีกนาน

๐ จะมีไหมวันใดพี่ได้นั่ง
รับพร้อมฟังคำบอกออกมาขาน
จะให้แต่น้องอยู่รู้ทุกงาน
จนเลยผ่านนานนับยากปรับไป

๐ จะว่าเหมือนลมพัดวัดใจหวั่น
พบรอยคั่นหันย้อนเกินรับได้
แต่รักเราหรือจะหวนมาป่วนใจ
สัญญาไปก็เลือนเลื่อนทุกครา

๐ คิดทุกครั้งคำกานท์ซ่านในอก
มันสะทกสะเทือนไปทั่วใบหน้า
คำพี่เอ่ยเผยบอกหลอกม่านตา
ดุจศรผ่าซีกทรวงช่วงตะลึง

๐ นี่ !คือคำคนรักปักอกร้าว
ทุกครั้งคราวร้อนผ่าวราวม่านขึง
ไม่มั่นรักพักตร์แน่คอยแผ่ตรึง
คำแสนซึ้งพึงมอบปลอบไม่มี

๐ ใช่แน่หรือคือรักสลักมั่น
มีแต่ฝันคมคำพร่ำทุกที่
น้องเจ็บแสนกับถ้อยร้อยวจี
นับจากนี้คงไม่มีวันให้ทน

๐ เพราะมีเพียงคำว่า”รัก”คำหนึ่ง
ที่แผ่ตรึงอยู่รอบขอบเวหน
คอยฝันค้างร้างไว้ช้ำไปจน
ในกมลยากย้ำคำว่าเรา

๐ มันคือความเป็นจริงสิ่งให้ห่าง
ไม่มีกลางวางอยู่รอคู่เย้า
เหลือความทุกข์ซุกแอบแนบเป็นเงา
เคล้ารอยเศร้าคลุกกับเหงาก็เท่านั้น

๐ เราคงไปไม่ถึงซึ่งดวงดาว
เพราะมีความปวดร้าวเข้าถึงฝัน
ทุกข์หรือสุขไม่เห็นเข่นมาปัน
มีแต่ฉันแต่เธอเสมอมา

๐ เพราะจมอยู่กับจิตคิดแล้วเศร้า
กับเรื่องราวเขามอบฝากขอบฟ้า
ปั้นเรียงร้อยผลึกคำย้ำเป็นยา
คิดขึ้นมาทุกคราพาปวดใจ.

~*Pear Ask-shorn*~