~*น้อยไปอีกหรือ*~

๐.ในยามเช้าเงาตะวันพลันเฉิดฉาย

พยับพรายพรูพรั่งดั่งเก็จแก้ว

ประกายส่องผุดผาดวาดขอบแนว

ดูวับแววแนวน้ำทำละเมอ

๐.น้อยไปหรืออย่างไง? ใจที่ให้

ก็ยกไปเก็บไว้ใกล้เสมอ

ใจทั้งดวงที่หวงไม่ลวงเธอ

ทุ่มเสนอจนไร้ใครคอยมอง

๐.น้อยไปหรือ? อย่างไร?ใจที่มอบ

ทั้งรอปลอบตอบไปถึงในห้อง

ไม่เคยหมายไหนอื่นมาแนบครอง

มั่นใฝ่ปองเพียงเธอเพ้อยามไกล

๐.น้อยไปอีกหรือรักที่ถักส่ง

มันน้อยลงหรือคำนำเคียงใกล้

น้อยหรือกับความฝันมั่นห่วงใย

ที่ร้อยไว้ฝากไปกับสายลม 

๐.ขอให้บอกมาเถิดเกิดหาได้

จะหยิบไปแนบไว้ให้เหมาะสม

เมื่อใดคิดถึงกันก็มั่นชม

คลายหมองตรมจากพรากที่จากมา

๐.บอกสักนิดเถิดพี่นี่คือน้อง

สิ่งอื่นใดที่ปองน้องจะคว้า

หรือจะให้ทำไง? ก็บอกมา

หรือน้องนี้ไร้ค่าพาขื่นทรวง

๐.ได้โปรดคุยกันบ้างวันละคำ

จะให้ทำอะไร?ในบางช่วง

หากว่าใจน้อยนักรักทั้งดวง

เคยห่วงหวงยามเดินเพลินพะนอ

๐.น้องก็มีเท่านี้ที่ให้ได้

กับหัวใจจริงจังสิ้นหวังท้อ

ให้เธอหมดทุกอย่างยังไม่พอ

ยังมาพ้อต่อรักชักชาเย็น

๐.หมดความหวัง ความฝันกำลังใจ

กี่เจ็บช้ำภายในใครเคยเห็น

น้ำตาหยดกี่หยาดพลาดลำเค็ญ

แสนยากเข็ญเป็นอยู่..รู้น้อยไป.../ฯ

~*Pear Ask shorn*~

๑๗/๑๒/๕๕