~* คราทิวไม้ไหว...*~

๐.ตะวันรอนอ่อนอับพยับแสง

ดูดวงอ่อนผ่อนแรงหลุบแสงกล้า

เหมือนรอรั้งสั่งแสงทองส่องนภา

ค่อยไรไรเยื้องหาพนาไพร

๐.พระจันทรจรจำรูญบูรพทิศ

กระต่ายติดแต้มสว่างพร่างไสว

เห็นกระต่ายบนดวงจันทร์นั้นตามไป

ฝากเทวารับไว้ประคับประคอง

๐.แล้วใครหรือถือดีว่ามีศักดิ์

มิรับรักเริดร้างให้หมางหมอง

ไม่เหมือนเดือนเหมือนกระต่ายเสียดายน้อง

ถึงทิ้งขว้างปกป้องเสมอไป

๐.น้ำค้างพรมลมเฉื่อยเรื่อยเรื่อยริ้ว

หนาวดอกไม้ไหวพลิ้วทิวไสว

เกสรร่อนปลิวคว้างลงธารใจ

ให้ซาบในทรวงช้ำสุดกล้ำกลืน

๐.มองไม้ป่าพาหนาวในคราวยาก

สุดจะฝากแฝงหน้าไม่ฝ่าฝืน

แม้นบางวันล้างานผ่านช่วงคืน

จะชูชื่นช่วยหนาวพี่คราวครวญ

๐.มามองเดือนเหมือนได้ยลคนที่ภักดิ์

ไม่ลืมรักรูปงามพี่ตามสงวน

แสงจันทร์แจ้งกระจ่างช่างรัญจวน

รำพึงหวนนิ่งนอนอ่อนกำลัง

๐.ไอเย็นฉ่ำน้ำค้างลงพร่างพร้อย

ให้ละห้อยหวนเห็นว่าพี่นั่ง

ถ้ามืดมนฝนพยับมาบดบัง

ทรวงคงโทรมเสียกระมังร้างดังไพร

๐.หนาวน้ำค้างพร่างพรมขอห่มผ้า

พออุ่นหนาอารมณ์พาหลับใหล

หากลมหนาวโบกจริงจะผิงไฟ

แต่หนาวใจจากพี่นี้สุดซึม

๐.สงัดเงียบเยียบเย็นทุกเส้นหญ้า

ฝูงสัตว์ป่าพากันร้องกระหึ่ม

ไม่เห็นหนต้นไม้พระไทรครึ้ม

เสียงงัมงึมใบไม้ไหวคะนอง

๐.อาจมีเสียงหวีดร้องล่องลมแว่ว

จิ้งหรีดกรีดเสียงแจ้วอยู่ริมหนอง

ยินหริ่งหรีดเพรียกพร่ำร่ำทำนอง

เสียงกรีดก้องเสียดแทงแสยงใจ.../ฯ

~*Pear Ask shorn*~

๙ ธันวาคม ๒๕๕๕