๐ จะให้ยืนอย่างไรกันเล่าพี่
ก็ดูซิมาทำจนพร่ำเพ้อ
ปากก็บอกรักกันทุกวันเจอ
แล้วอย่างนี้ใครที่เผลอมาลืมกัน
๐.ใช่แล้วนะรักขื่นพี่ยื่นให้
น้องเอามาเก็บไว้แม้ในฝัน
ใจเศร้าหมองสุดช้ำเกินรำพัน
สุดจาบัลย์มั่นแม่นแสนแค้นใจ
๐.ไม่ต้องตามต้องตอบเคยมอบสู่
เคยชื่นชูรู้รื่นจนขื่นไหว
ตอนนี้บอกตรงตรงแสนอาลัย
รักของคนทำหม่นไหม้เกือบตายเลย
๐.เมื่อศาลสั่งคำลงตรงด้านหน้า
ที่ร่อนลงเต็มตาผู้ผ่าเผย
เอาคำผิดที่น้อยร้อยมาเกย
แต่อย่างว่าคนมันเชย..ไม่เคยเกิน
๐.คราวรักขาดบาดจิตคิดก็ช้ำ
ต้องทนย่ำนั่งคอยฟังยังเขินเขิน
แต่คนว่าเขาหรือแคร์แค่ทำเมิน
ช้ำสุดช้ำคำเขาเพลินบนเนินใจ
๐.เมื่อเราเจ็บเหน็บหนาวร้าวจนล้า
พี่ยังมาเพิ่มน้ำตาให้บ่าไหล
หรือว่าพี่จะมาซ้ำก็ทำใจ
คนเคยใกล้เขาใจดำทำจนตรอม
๐.ใครกันบอกว่าไม่มีในบทรัก
คนที่ภักดิ์เขายังคงหลงถนอม
ความอดสูคู่กับรักจนต้องยอม
เฝ้านอบน้อมจนหลงลงสาบาน
๐.เชื่อหรือเปล่าว่าน้องไม่อยากลบ
ไม่อยากจบความรักที่เราสาน
ใจยังมีพี่อยู่เต็มห้องตระการ
เมื่อพี่เอาหลักฐานประจานรัก
๐.ไม่อยากได้ตัวช่วยซวยตอนเจ็บ
พี่มาเหน็บให้ช้ำระกำนัก
ให้เดือดดิ้นสิ้นแรงแห่งหล่มปรัก
ทั้งศาลรักก็บังคับรับเลิกรา
๐.แล้วจะวอนอ้อนฟ้า-ดินหมิ่นศักดิ์ศรี
เพราะพี่มีสำรองร้องเรียกหา
ไม่เคยยึดคำมั่นในสัญญา
แล้วยังมาอ้อนฟ้า-ดินสิ้นสาบาน
๐.”เมื่อหมดสิ้นปัญหาจะลาบวช”
น้องจะกรวดน้ำส่งลงประสาน
ให้พระธรรมชนะใสใจเบิกบาน
ลบเอาคนเคยสาบาน..ผ่านแล้วใจ
๐.หมดปัญหาที่ร้างค้างในอก
จะหยิบยกมาอ้างสร้างทางใหม่
จะไม่เชื่อน้ำคำพร่ำชายใด
หยุดรักใครคนไม่แน่..แพ้สาบาน.../ฯ
~*Pear-Ask-shorn*~
17/12/55
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น