คราผิดหวังปลอบใจเอาไว้ว่า
ยังดีกว่าไร้รักสมัครสมาน
บทเรียนรักควรจำเป็นตำนาน
ที่วิญญาณซื้อมาราคาแพง
รักแสนทุกข์สุขก็รักประจักษ์จิต
รักที่ผิดหวังคละความระแหง
รักของใครเขาสมหวังยั้งระแวง
รักเคยเปล่งแสงเจิดจ้ามาท้าทาย
ไม่อยากช้ำหรอกใจใช่ดีเหลือ
เพราะไปเชื่อคำคนลวงช่วงเขาหมาย
หรือใครนั้นกลั่นแกล้งแช่งไม่วาย
น้องอาจเคยไปทำร้ายใจเขามา
จึงระทมตรมหมองครองดวงจิต
วาดชีวิตติดกับข้องไม่ต้องหา
ชาตินี้น้องมีกรรมนำเกี่ยวพา
ไม่มีหน้าไปคว้ามือใฝ่จอง
รูปที่เห็นก็เช่นนั้นทุกวัน
ไม่เคยฝันจะเจอเพ้อเกินคล้อง
ไม่ไล่ใจจนสูงเป็นยูงทอง
หวังเกี่ยวดองสองคนบนทางธรรม
ไม่เคยมองให้ไกลไปโพ้นฟ้า
หวังแค่มีใครเที่ยวพาเดินยามค่ำ
ไม่เคยสนจนหรือมีที่พอทำ
จะเลิศล้ำต่ำติดดินมิหมิ่นเลย
ใช่ไม่หมายคนจองมาครองชิด
แต่มันติดที่เป็นหญิงต้องนิ่งเฉย
ไม่เคยคิดแค่รักทึกทักเชย
ต้องทำตามผู้ใหญ่เอ่ย..เผยบอกมา
จะรอรักต่อไปใช่จะท้อ
จะคอยก่อต่อฝันวันนั้นหนา
จะรอเพียงชายใจเดียวเกี่ยววิญญาณ์
จะมีไหมใครที่ว่า..มาให้ดู.../ฯ
แพรอักษร
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น