เพราะว่ารักคือรักสลักแล้ว
คอยถางทางเพริดแพร้วแนวลมหวน
เผื่อเราจากกันบ้างบางกระบวน
จะได้พาชี้ชวนทวนความจำ
แสนชื่นใจในคำนำมาหว่าน
กับช่วงปล่อยใจซ่านอย่างหวานล้ำ
มีคารมคมจริงเอ่ยอิงนำ
จนมอบใจถลำหลงคำไป
สุขใดอื่นไหนจะชื่นเท่าคำพี่
หวานเหลือดีที่ร้อยจับรับมาใกล้
ให้ดวงใจดวงน้อยแทนร้อยใย
สุขสดใสเพริศแพรวข้างแนวเรือน
ค่ำคืนนี้น้องนอนหลับตาฝัน
ว่าดวงใจท่องจันทร์นั้นเป็นเพื่อน
ออดอ้อนดาววาวใสให้คอยเตือน
ใจพี่มั่นอย่าเลือนเหมือนเดือนเลยฯ
แพรอักษร
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น