บนแผ่นพื้นโลกหล้าฟ้ากว้างใหญ่
มีเรื่องเร้นเป็นนัยให้สืบสาน
สิ่งที่เห็นที่เหลือเพียงตำนาน
คอยเล่าขานยามพบมิจบเลย
จากชีวิตหนึ่งไปอีกชีวิต
พรหมลิขิตอิสระมาเปิดเผย
ธรรมชาติสวยสล้างเหมือนอย่างเคย
ยามเขนยเอ่ยคำย้ำเสรี
มีชีวิตทุกยามตามเรียนรู้
ให้ความหมายการคงอยู่สู้ทุกที่
ความรู้สึกนึกมลายหายไม่มี
จวบคุณค่าความดีไร้ที่คน
เกิดก่อการสายธารผ่านเส้นเสียง
ห้อยสำเนียงเคียงฟ้าคราสับสน
เมื่อย่างก้าวคราวคว้างทางวกวน
ความสุขล้นจนเปี่ยมเทียมน้ำใจ
ธรรมชาติสร้างทุกข์เคล้าสุขสันต์
บ้างแบ่งปันบทบรรเลงเพลงหวานไหว
ท่วงทำนองบทเพลงเปล่งเร้าใจ
ฉ่ำฤทัยความหมายมากมายครัน
ทั้งรังสรรค์ปั้นโลกโยกวิสัย
ผูกสายใยมิ่งมิตรร่วมคิดฝัน
ดุจธาราสานร้อยถ้อยสัมพันธ์
พร้อมน้ำใจฝ่าฟันฝันไปไกล
ดวงตะวันยามเช้าเฝ้าส่องแสง
พาเรี่ยวแรงพร้อมสู้อยู่ใกล้ใกล้
ไม่ให้สิ้นหมดหวังกำลังใจ
ทุกข์ร่วมปันฝันต่อไฟให้ผู้คน
ฝากส่งเพลงเพลงนี้มีมาให้
วางแนบข้างระหว่างใจไปทุกหน
เสียงคอยรักร้องหมู่คู่มวลชน
ที่ปวงชน ประชาชน ทุกคนคอย
ยามเพื่อนเหงาเศร้าสร้อยคอยปลอบขวัญ
หยิบยื่นวันสดใสใส่กับถ้อย
ร้อยด้วยกลอนคลอลมชมรุ้งรอย
ส่งความหงอยลอยร่วงสู่ห้วงธาร
เรามาเดินด้วยกันฝันให้สุด
ทั้งคอยฉุดมือเคียงส่งเสียงหวาน
ตามทางราบทาบคุ้งมุ่งพบพาน
จะปกป้องคล้องกานท์ทุกวารวัน..../ฯ
แพรอักษร ๑๐/๐๒/๕๖
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น