...เพียงเธอ...

แสนระทมขมขื่นเขายื่นแขน

มาดแสนแมนเยือกเย็นพอเป็นหลัก

ให้ปลอดภัยในทุกอย่างบนทางรัก

พร้อมเคียงภักดิ์รักมิหน่ายคลายจางลง

มีไออุ่นกรุ่นร่ำพร่ำพรมพร่าง

อยู่ระหว่างใจกลางทางเผื่อหลง

จำขึ้นใจในรักสลักคง

เฝ้าบรรจงเรียงร้อยเป็นถ้อยคำ

เธอหยิบยื่นดวงใจใคร่ขอแอบ

มาชิดแนบยามทุกข์รุกกระหน่ำ

เสมือนมีผลบุญมาหนุนนำ

ทุกคืนค่ำดื่มด่ำนำอาทร

เราจะเคียงกันเดินเพลินไม่ห่าง

อาจมีบ้างคำไม่ดีมีไปป้อน

ย้ำทุกช่วงห่วงกับทุกข์ขลุกทุกตอน

จะล้อมรั้วใจผ่อนพร้อมอ้อนเคียง

ในอ้อมกอดมีไออุ่นหนุนเสมอ

ไม่เผอเรอจางจากพรากฝากเส้นเสียง

มีน้ำคำเพริศแพร้วแว่วมาเรียง

อยู่ข้างเตียงริมหน้าต่างชิดทางลม

แผ่วเพลงครวญชวนนึกรู้สึกรัก

จากใจคนเคยอกหักทักจนขม

ในยามเหงากับวังวนเวียนคอยชม

ล้างรอยปมที่ถมทับนับว่าคลาย.../