ชีวิต ติดบ่วงกรรม

จะยื้อยุคฉุดความตายที่หมายคร่า

กระชากดวงวิญญาณ์หาคืนไม่

กี่ลมลวงบ่วงกรรมเซาะซ้ำใจ

กี่ชาติเกิดก็หมกไหม้..ในกงเกวียน

ต้องปลดปล่อยชีวาอย่าได้คิด

ไม่ยึดติดปัญหากล้าผันเปลี่ยน

บทละครคือกฏธรรมย้ำต้องเรียน

รู้อยู่มันวนเวียน เพียรจดจำ ฯ

© พลอยตะวัน แพรอักษร

๐๐๐ ตัวฉัน ๐๐๐

ขอบคุณภาพสวย ๆ จากเพื่อนในเฟส

นี่คือตัวของฉัน... เธอรู้ไหม

ฉันเป็นฉันไม่เหมือนใครใช่ยอกย้อน

ทั้งไม่คิดทำร้ายใครเขาก่อน

ที่โอนอ่อนเพราะแรงกำลังล้า

เพราะเป็นเพียงมนุษย์สุดจะรู้

มิใช่ผู้หญิงแกร่ง แข็งและกล้า

เป็นเพียงคนเดินดิน ที่ธรรมดา

ที่พูดจาเรียบง่าย ใช่มายใคร

เหมือนจะเป็นคนเฉยเปิดเผยยาก

รักมิมากเล่ห์กลจนหวั่นไหว

เป็นคนที่เข้มแข็ง เรื่องหัวใจ

เป็นหญิงไทยอย่างไร ก็อย่างนั้น

อาจจะเพราะชอบคิด จึงผิดบ่อย

และไม่ค่อยอ่อนหวาน ขวานผ่าหวัน

ไม่ยอมแพ้ชะตาเพียงว่าวัน

อยากล่าฝันมาครองในห้องทรวง ฯ

© พลอยตะวัน แพรอักษร
02/05/58