วันสำคัญผันมาอีกคราครั้ง
ทุกปีเราก็ยังหวังเห็นหน้า
จะกอดกายจูบแก้มกี่ครั้งครา
มิระอาอิ่มใจใคร่อยู่เคียง
ป่านฉะนี้แม่เราจะเหงาไหม
อยู่ผู้เดียวในแดนไกลไร้แม้เสียง
มีแต่คำร้องเร่เห่ตรงระเบียง
กับสำเนียงปลอบโยน
ตอนโน้นมา
ยังมีภาพแม่ติดจิตสำนึก
ยังระลึกถึงเสมอละเมอหา
ยังมีแม่ในใจตลอดเวลา
ยังเผลอร้องมองฟ้าบางราตรี
