/.ในคืนแรมวับแวมจันทร์แซมฟ้า
ไร้แสงจ้าส่องทางกระจ่างสรวง
เห็นจันทร์เสี้ยวหรุบแสงแล้งใยยวง
ร้าวในทรวงสุดเหงาเศร้านักใจ
/.หรือจันทร์แรมรอนแรมแย้มแผ่นฟ้า
รอคืนขับห้วงนภากล้าสุกใส
ปล่อยเรียวจันทร์ผันเคียวเกี่ยวฟ้าไกล
จนนวลใยแห่งรักต้องหนักนาน
/.จันทร์เอ๋ยจันทร์เจ้าลอยคอยใครอยู่
จันทร์เคยมารับรู้หรือกู่ขาน
ว่าฉันนั้นรอรักมาถักกานท์
สองตาคอยสบประสานยามผ่านมา
/.ฉันมองเธอเด่นคว้างอยู่กลางหาว
ถามนิดเถิดจันทร์เจ้าตอบฉันหนา
ว่ามีไหมสักครั้งที่เหนื่อยมา
จนต้องนั่งหลั่งน้ำตาครารักไกล
/.แล้วทำไมความรักมักไม่รื่น
พอค่ำคืนก็เหงาร้าวหวั่นไหว
มีหรือใจบางบางเมื่อห่างไป
จะกลับมาเต็มใบไม่ไกลทรวง
/.แต่ยังเชื่อมั่นอยู่รู้ว่ามี
ในวันที่จันทร์กระจ่างอยู่กลางสรวง
มีวันดาวระยิบฟ้ามาทอดวง
ดอกรักบานเต็มห้วงหัวใจเรา.../
แพรอักษร ๐๔/๐๔/๕๖
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น