/.มองแผ่นฟ้าเบื้องบนหม่นเวิ้งว้าง
มองพื้นล่างเคียงขนำธารน้ำใส
ลืมตาตื่นก็คว้ากาหนึ่งใบ
ก่อกองฟืนรุมไฟใต้ชายคา
/.อยู่ที่นี่มานาน..นานหลายปี
จนวันนี้ผ่านวันเก่าเฝ้าฟันฝ่า
มีวันใหม่มาเยือนเป็นเพื่อนยา
ลมหายใจแห่งเวลาพาอุ่นทรวง
/.ก็ไม่เคยคิดไกลหมายเป็นอื่น
ทางชีวิตยากจะฝืนความหนักหน่วง
ขอแค่เราพบกันใช่ฝันลวง
ฉันก็พร้อมยอมมีห่วงพวงกายา
/.เราสัญญาว่าจะก้าวไปพร้อมกัน
ไปเก็บฟืนเก็บมันตามประสา
หากต้มน้ำยามเดือดก็อย่าช้า
แบ่งปันมาดื่มกินจนสิ้นฟืน
/.ใครจะว่าเราบ้าอย่าไปสน
ใครจะว่าเราล้นก็ทนฝืน
ใครจะว่าอัตคัดก็หยัดยืน
แม้ขมขื่นกับบางสิ่งที่สิงใจ
/.เราจะอยู่ของเราแบบตอนนี้
อย่าไปฟังคำที่ทำหวั่นไหว
เขาว่าเราช่างเขาจะเป็นไร
เราเป็นใครย่อมรู้ดีอยู่ที่เรา../
แพรอักษร ๐๖/๐๔/๕๖
สวัสดียามสายๆค่ะทุกท่าน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น