/เสียงหวีดหวิวปลิวไหวใต้ขอบโลก
ลมไหวโยกสายธารผ่านผืนป่า
เสียงนกร้องว่ายเวิ้งเริงนภา
สุดไขว่คว้าเอามาเคียงเพียงอาวรณ์
/เมฆลอยล่องบนท้องฟ้าสุดมือจับ
สุริยามาลาลับกับสิงขร
มีจันทราลอยเคลื่อนเป็นเพื่อนนอน
หมู่ภมรละบุปผาด้วยอาลัย
/ลมพัดพาฟ้าฉ่ำชรอ่ำฝน
รสสุคนธ์อบอวลชวนหวั่นไหว
อัสนีคร่ำครวญป่วนฤทัย
เฝ้ารอวันฟัาสดใสด้วยใจรอน
แพรอักษร.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น