๐คิดถึงเธอคิดถึงมากอยากร้องไห้
เพราะดวงใจไร้สิทธิ์ให้คิดถึง
ได้แต่ครวญหวนไห้ในคำนึง
อยู่กับความลึกซึ้งตรึงอารมณ์
๐เฝ้าก่ายกอดพรอดพร่ำลำนำหวาน
เคยผ่านการดื่มกลืนทั้งชื่นขม
ดอกไม้บานเคยเก็บเหน็บไว้ดม
คอยถนอมกล่อมห่มอาบพรมใจ
๐จึงส่งยิ้มพิมพ์ใส่ให้เสมอ
ทั้งส่งเพลงยามเธอเผลอหวั่นไหว
เฝ้ามองดูทุกยามตามเรื่อยไป
ส่งความอุ่นละไมใจถึงกัน
๐แล้วส่งความคิดถึงตรึงขอบฟ้า
ยามเมื่อเธอเงยหน้าสบตานั่น
กำลังใจส่งต่อขอสัมพันธ์
ฟากฝั่งฝันรุ้งปั้นพันร้อยคำ
/ขอเถิดสิทธิ์ที่คิดอยากชิดบ้าง
จินตนามาวางอย่างดื่มด่ำ
คิดถึงคนของใจใคร่ตอกย้ำ
บอกนกน้อยร้องร่ำลำนำกานท์
๐คงเป็นเพียงความฝันเรามั่นคิด
นำดวงจิตไปคอยร้อยประสาน
ความซาบซึ้งคงถึงขึงขอบลาน
เมื่อเราเดินเลยผ่าน..ซ่านอุรา
๐อนุญาตกันไหมให้คิดถึง
บอกให้ซึ้งหวานชื่นสุดผืนหล้า
ขอรอยยิ้มอิ่มรักถ้าทักมา
แค่คิดก็ตรึงตราน่าชื่นทรวง.../
แพรอักษร ๐๗/๐๒/๕๖
ขอบคุณภาพสวยๆจากอินเตอร์เน๊ต
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น